วันสุนทรภู่ 222 ปี (Soonthornpuu Day - 222 years anniversary)

ชาตะ : วันที่ 26 มิถุนายน พ.ศ.2329

เถลิงสองร้อย ยี่สิบสอง ปีชาตะ
กราบเคารพ คุณพระ ผู้ิยิ่งใหญ่
พระครูกลอน สอนคน ทั่วทั้งไทย
จากผลงาน อันยิ่งใหญ่ เหลือประมาณ

พระอภัยมณี ศรีสยาม งามจำรัส
นิราศพระบาท สุขสดับ คล้องประสาน
ภูเขาทอง นิราศเมือง ก็เรืองนาม
ก้องคำขาน เป็นตำนาน เป็นร้อยปี

ณ วันนี้ ข้าพเจ้า ขอเฝ้ากราบ
อภิวาท ภาวนา จิตไมตรี
ขอบพระุคุณ งานคุณพระ ด้วยยินดี
เป็นงานที่ สอนสั่งเรา พัฒนา

สุดยอดคำ กลอนแปด ของท่านภู่
นำมาสู่ แรงผลักดัน อันมหา
นักเลงกลอน ตัวน้อย แผลงศักดา
เพราะได้ค่า บันดาลใจ มาจากท่าน

ถึงม้วยดิน สิ้นฟ้า มหาสมุทร*
ก็ไม่สุด ความรัก เคารพนาม
แห่งคุณพระ สุนทรภู่ ผู้เกรงขาม
มิอาจลืม ตำนาน แห่งกวี

หากสักวัน ลูกได้เป็น กวีแก้ว
จะไม่แคล้ว สร้างสรรค์งาน ตามวิถี
ถ่ายความจริง ด้วยจินต- นาการมี
สร้างความดี แก่สังคม แห่งโคลงกลอน


*คำกลอนของสุนทรภู่ จากเรื่องพระอภัยมณี

ชัยประชารัฐ

กลองระรัว ทั่วฟ้า ประชารัฐ
บ่งบอกชัด ผู้ชนะ คือผองชน
ตีนละเลง ยํ่าไป บนถนน
สำแดงแรง แห่งคน ผู้กล้าหาญ

คนเสื้อเหลือง เนืองแผ่นดิน ทั่วถิ่นฐาน
ทั้งลูกจ้าง กรรมาชน ปนอาจารย์
ทั้งนิสิต นักศึกษา และห้างร้าน
ทั้งทหาร แปลงตน มาปนกัน

ทั้งลูกเล็ก เด็กแดง สำแดงสมาน
สีเหลืองเกลื่อน ทั่วสถาน เข้าโหมหัน
ทั้งหนุ่มสาว ชาวชรา ก็มากัน
รวมพลัง แห่งธรรม แห่งมวลชน

ณ วันนี้ เห็นแจ้ง แรงมนุษย์
ณ วันนี้ เห็นที่สุด แห่งความหมาย
ว่าคนสู้ เพื่อเสรี จนตัวตาย
ว่าคนไทย ไม่ยอมขาย วิญญาณตน

ว่าผู้นำ อัปยศ แสนอดสู
ทำบ้านเมือง หดหู่ และสับสน
ณ วันนี้ เนืองพลัง แห่งมวลชน
ต่างถิ่นฐาน ก็ระคน ล้นประมาณ

ราชดำเนิน ถนน คนเสรี
คนทั่วทั้ง ปฐพี นับแสนล้าน
ร่วมประสาน สมานรัก เป็นตำนาน
สู้เพื่อสาน ความถูกต้อง คล้องแผ่นดิน

รัฐบาล สานประโยชน์ ให้นายทุน
และอุดหนุน คนชั่ว เข้าโกงกิน
เป็นเพียงหุ่น ถูกเชิด โดยทักษิณ
หมดแล้วสิ้น บารมี แห่งผู้นำ

นายกก็ พรุสวาท และหยาบช้า
ให้ผู้คน กร่นด่า ทั้งเขตขันธ์
รัฐมนตรี ส่งลูกตน ผลักและดัน
เป็นอภิสิทธิ์- ชนกัน ครองแผ่นดิน

ขายดินแดน รอบเขา พระวิหาร
ทำหน้าด้าน ตามเขมร จนหมดสิ้น
รัฐมนตรี แห่งชาติไทย ขายแผ่นดิน
ไทยที่ไหน ได้ยิน ก็โกรธเคือง

รัฐมนตรี พูดทำลาย ราคาข้าว
ทำชาวนา ปวดร้าว กันทั้งเมือง
รัฐมนตรี หยาบช้า พูดจาเปลือง
จาบจ้วงถึง ในหลวง ณ ต่างแดน

รัฐบาล จ้องจะแก้ ธรรมนูญ
ยิ่งเพิ่มพูน ความเกลียดชัง อย่างสุดแสน
ประชาชน อดอยาก และยากแค้น
รัฐบาล ขาดแคลน ความสนใจ

คนอำนาจ คนเก่า ยังครองชาติ
ยังฉ้อราษฎร์ อยู่เบื้องหลัง ยังคิดใหญ่
วาดฝันตน สร้างสาธา- รณรัฐไทย
หวังจะสูง เกินใคร ในแผ่นดิน

คบค้าคน ต่า่งด้าว เ้ข้ากินชาติ
ขายที่นา ของราษฎร์ ในท้องถิ่น
ที่ว่าจะ วางมือ จนหมดสิ้น
เป็นเพียงลิ้น ที่พลิก ของตัวมัน

และอีกนับ มหาศาล แห่งข้อหา
ที่ประชา รับรู้ และท่วงทัน
ณ วันนี้ จึงมา รวมพลัง
เพื่อสร้างสรรค์ โลกจริง ที่ควรเป็น

แสงรุ้งทอง ทอผ่านฟ้า หล้าแผ่นดิน
คนโพกเหลือง เนืองอิง หน้าทำเนียบ
นับแสนคน กร่นร้อง พร้องสำเนียง
นั่นคือเีสียง แห่งพลัง ประชาชาติ

เป็นมหา ชัยชนะ ก้าวยิ่งใหญ่
เป็นก้าวแห่ง ความเป็นไทย ของปวงราษฎร์
ตีนยํ่าปน บนถนน อย่างองอาจ
ปากร้องก้อง ไล่อำนาจ ทุนสามานย์

ณ วันนี้ เรียกได้ “ชัยประชารัฐ”
เมื่อปวงชน เข้าโรมรัด ทั่วสถาน
ล้างแผ่นดิน ใ้ห้พ้น พลังมาร
เป็นสัญญาณ ชนะรัฐ แห่งประชา