วันจันทร์ที่ 11 สิงหาคม พ.ศ. 2551

ยอดรัก สลักใจ (Another King of Thai Country Songs)


เก้าสิงหา รัตติกา ครามืดมิด
หนึ่งชีวิต สิ้นลม โดยสงบ
เสียงกังวาน ดินฟ้า มหรรณพ
ถึงคราจบ เสียงบรรเลง อายุคน

ห้าสิบสอง คราวสันต์ ยังน้อยนิด
หากพินิจ ถึงคุณงาม อันยิ่งยง
หากเพ่งดู การต่อสู้ ทระนง
ก็สลด ที่องก์ ต้องเลิกรา

ขีดเป็นคำ “ยอดรัก” สลักไว้
เป็นนักร้อง “สลักใจ” คนทั่วหล้า
ผู้อาจเปรียบ ผลงาน ดั่งราชา
แห่งวงการ เพลงสูงค่า “ลูกทุ่ง”ไทย


กำเนิดที่ ตะพานหิน ถิ่นพิจิตร
เขาจึ่งคิด เอาดี ร้องเพลงได้
ขับกล่อมกลม ให้ที่ตาคลี คนสุขใจ
สุนทรี ศิวิไลซ์ สุขชื่นบาน

จนเด็ดดวง ดอกรัก นักจัดเพลง
ได้มาเห็น ความละมุน นุ่มสนาน
ชักชวน นิพนธ์-ไพรวัลย์ (นามจริง) มาทำงาน
ได้พบพาน ครูเพลง ลูกทุ่งไทย

ครูชลธี ธารทอง ผู้ตำนาน
แต่งทำนอง คล้องประสาน เอาไว้ให้
เสียงไพเราะ ของยอดรัก เพลงยิ่งใหญ่
จับคู่กัน จึงกลาย เป็นตำนาน

ปฐมบท จดหมาย จากแนวหน้า
เป็นจุดเริ่ม แห่งเวลา ทองยิ่งใหญ่
กำเนิดชื่อ “ยอดรัก สลักใจ”
เป็นตำนาน แห่งเพลงไทย สามสิบปี

ผ่านเวลา นานวัน ถึงยุคเศร้า
มะเร็งร้าย ก็รุมเร้า อุระนี้
มัจจุราช หํ้าหั่น ไร้ไมตรี
จนชีวิต ต้องพลี สิ้นหายใจ

ท่ามกลางรัก กลางกอด ของเมียลูก
สัมพันธ์ผูก เป็นภาพ อันยิ่งใหญ่
มีเสรี รุ่งสว่าง อยู่ข้างกาย
จึงเห็นไว้ ว่าเป็น มิตรกัลยา

จึงได้เห็น เมื่อชีวิต ถึงคราวจบ
ได้พานพบ ความรัก ก่อนจากหล้า
หวานละมุน นุ่มกาย สบายตา
เป็นบุญญา ให้ยอดรัก สุขสราญ

ชีวิตแล มีอัน ต้องดับสูญ
จะจำรูญ ด้วยรัก สมัครสมาน
หรือสิ้นใจ ไร้ผู้คน ให้พบพาน
อยู่ที่ทาน บุญกระทำ จนเป็นไป

ในอ้อมรัก อุ่นใจ ระรายรอบ
ลมหายใจ หอบหอบ ก็สั่นไหว
เลือนรางเสียง ลับสายตา สิ้นหายใจ
สิ้นแล้วไซร้ “ยอดรัก” ตำนานคน

สิ้นสุระเสียง สำเนียงร้อง ทำนองสนัด
สิ้นเพลงรัก เพลงไพเราะ ทุกแห่งหน
สิ้นคนดี น่าเคารพ และชื่นชม
ทิ้งไว้เพียง ตำนานคน นิรันกาล

Winn On Youtube

Pedestrain On TV (บังเอิญมาก)