อโหสิกรรม แก่ นายกฯสมัคร สุนทรเวช ซึ่งถึงแก่อสัญกรรมด้วยโรคมะเร็ง

แดดิ้น ดายดับ ลาลับแล
ดวงแข ลับฟ้า หลบกลีบเขา
ที่สุด คลืบคลาน ชีวาเรา
สิ้นลม แผ่วเบา อนิจจา

คนดี คนร้าย ต้องตายหมด
จะสะอาด สกปรก เป็นหนักหนา
จะชั่วเลว เกลียดร้าย เทวดา
ที่สุดตา ก็ปิดลง ต้องปลงไป

ท่านนายกฯ สมัคร สุนทรเวช
ท่านเป็นเอก หลายด้าน เกินนับไหว
สร้างสีสัน ประทับบน การเมืองไทย
ไว้มากมาย จนยากไซร้ ที่จะลืม

บทตอนนั้น ใครว่าท่าน เป็นดีชั่ว
ตอนที่ตัว ยังอยู่ มีเกลียดปลื้ม
บทวันนี้ ท่านหลับตา ไม่มายืน
ไม่อาจฝืน วัฏฏะ อนิจจัง

ผมขออะ โหสิ กรรมแก่ท่าน
สิ่งสร้างสรรค์ ความดี ขมีขมัน
ที่ท่านเคย ได้คิด ได้กระทำ
ให้เป็นแสง ส่องนำ สู่สุคติ

ขอให้ท่าน เป็นตัวอย่าง นักการเมือง
ที่ทำเรื่อง ผิดร้าย บ้างป้ายสี
ปิดซ่อนเลว พรางตัว เป็นคนดี
สุดท้ายก็ ถึงที่ ทุกคนไป

ก็เหมือนคำ กฤษณา (กฤษณาสอนน้อง) ที่คิดกล่าว
ถึงเรื่องราว ช้างสาร ควายตัวใหญ่
สุดท้ายทิ้ง งาเขา เท่านั้นไซร้
ประดุจคน ทำไปเหลือ แค่คุณงาม

จงอย่ายึด โลภา บรรดาศักดิ์
แต่ควรนึก จงรัก ถึงลูกหลาน
เพราะเมื่อตาย คาโลก แค่คุณงาม
เหลือแค่นาม อื่นนั้นสิ้น ทุกคนเอย