วันจันทร์ที่ 18 มกราคม พ.ศ. 2553

หลักการพ่อค้า - เถาจูกง

บังเอิญผมไปอ่านเน็ต เจอเรื่องของหลักการของพ่อค้าของเถาจูกง
คิดว่าดีมากๆ แต่เดิมมีคนไทยแปล คือธีรลักษณ์ ธาวนพงษ์
และคุณวรางค์ สุบรรณรัตน์ และโชติช่วง นาดอน เป็นผู้ร้อยเรียงเป็นโคลงสี่สุภาพ
(ดูได้ตามนี้ครับ: http://www.thaisamkok.com/forum/index.php?showtopic=2207)

แล้วบังเอิญ เห็นข้อคิดดีๆ อารมณ์กลอนก็เลยพาไป ก็เลยเรียงเป็นกลอนที่สั้นๆ มาให้ครับ
แต่ดี หรือไม่ดียังไง ก็ comment ผมมาได้เลย

1. หลัก 12 ประการของพ่อค้า


หนึ่งฝึกดู คนให้ รู้แจ่มแจ้ง
ดีเลวแฝง ให้ทราบ ไม่สงสัย
สองต้อนรับ ลูกค้า ด้วยอาลัย
เขาจากไป ก็กลับมา ซื้อหาเรา

สามรับผิด ชอบดูแล อย่างมุ่งมั่น
ตั้งหลักฝัน ลุยหา ที่หมายเป้า
สี่ระเบียบ มีพร้อม ช่วยบรรเทา
ให้คนเขา จับจ่ายง่าย สบายใจ

ห้าหมั่นฝึก ให้ใจเปี่ยม ปฏิภาณ
แก้ปัญหา ทุกทุกด้าน ไม่หวั่นไหว
หกปล่อยเงิน ขายเชื่อ ให้ใครใคร
ต้องรีบไล่ ทวงคืน เอาเงินมา

เจ็ดจับโคน วางขุน ต้องครุ่นคิด
คนต้องฟิต กับงาน จึงวานว่า
แปดพูดคุย ต่อรอง เจรจา
ต้องมีวา ทะศิลป์ ให้คล้อยตาม

เก้าจงเลือก หมั่นหา ซึ่งสิ่งของ
คุณภาพ ต้องหมายปอง เป็นที่ตั้ง
สิบวิสัย คนค้าขาย ทรงพลัง
ต้องเห็นมั่น คำนวณไกล ไม่เปล่าสูญ

สิบเอ็ดคน ผู้นำพา รักษากฎ
ไม่กบฏ ต่อเกณฑ์ เป็นจุดยืน
คุณโทษให้ แก่ใครใคร บริบูรณ์
จึงจะคูณ ความเชื่อถือ บริวาร

สิบสองต้อง รอบรู้ วิสัยทัศน์
ให้เด่นชัด วางแผน ให้สืบสาน
หากพลาดพลั้ง มีแผน กู้ทันกาล
ไม่ให้พาล ล้มเหลว จนหมดตัว

นี่เป็นหลัก สิบสองข้อ เถาจูกง
ให้พ่อค้า ท่านจง มีครบทั่ว
เพื่อการค้า พาชีวิต ดูแลตัว
ไปจนชั่ว ชีวิต ไม่ผิดไป


2. ข้อห้าม 12 ประการ ผมเห็นน่าจำ เลยทำเป็นกลอนสั้น ให้จำง่าย

1. อย่าขาดคุณธรรม (ไม่ขาดซึ่งคุณธรรมและจริยธรรมในการค้า)
2. อย่าพร่ำฟุ้งเฟ้อ (ไม่ใช้จ่ายฟุ่มเฟือย)
3. อย่าเหม่อลังเล (ไม่ลังเลในการตัดสินใจ
4. อย่าเกเรเกียจคร้าน (ไม่เกียจคร้าน)
5. อย่าด้านดื้อดึง (ไม่ดื้อดึง มีเหตุผลก็ยอมรับ)
6. อย่าทะลึ่ง เอาแต่เถียง (เถียงหลังชนฝา - เถียงไปไม่ก่อประโยชน์)
7. อย่าเสี่ยงเปิดใจ (ไม่เผยไต๋ทางการค้า เก็บไว้ต่อรอง)
8. อย่าใคร่เงินเชื่อ (ไม่กู้เกินตัว ไม่ให้ลูกค้าเชื่อเกินไป รักษา Cash Cycle ให้เป็น +)
9. อย่าเจือทิฐิ (ไม่มีทิฐิ คิดเป็นหลักการ ไม่อคติ)
10. อย่าดำริอย่างประมาท (ไม่ตั้งตนอยู่ในความประมาทในการตัดสินใจ)
11. อย่าคลาดกาลเทศะ (ไม่ละเลยกาละเทศะ)
12. อย่าละความชำนาญ (ไม่ขาดความชำนาญในสินค้า Product Knowledge)

วันศุกร์ที่ 15 มกราคม พ.ศ. 2553

"เฮติ" อาลัย (Lost of the Land)


ยามเย็น บนเกาะ แสนสงบ
เสียงคลื่นซบ หาดทราย สบายหู
ทะเลงาม มหาสมุทร น่ายลดู
เมืองน่าอยู่ คนมากมาย สบายใจ

พลันแล้วเสียง มัจจุราช ก็ปรากฏ
แผ่นดินคด แตกกระสาน มิทานไหว
ตึกบ้านช่อง วัดวา ทลายไป
ผู้คนไซร้ ตายคา ตึกอาคาร

ไฟลามลุก คุกโคม โหมล้อมรอบ
ยากจะลอบ หนีหา ที่สถาน
ที่ปลอดภัย ให้ซุกตัว ทรมาน
ซํ้าอาหาร ก็ขาดสูญ แทบขาดใจ

แล้วเคราะห์ซํ้า กรรมซัด พิบัติเภท
เหมือนแดนเปรต ผีห่า โหมหาใส่
ผู้คนก่อ จลาจล ปล้นคนใน
เพื่อจะได้ เพียงนํ้า อาหารกิน

คนเพียงแบก ศพญาติ มิตรสหาย
เพียงแค่หา หลุมไหว้ ก็เต็มสิ้น
ศพแลศพ ศพกอง นองแผ่นดิน
กลิ่นก็คลุ้ง ร่างรุ่งริ่ง เลือดเจือทาง

จากแดนถิ่น เคยอยู่สุข ทุกทั่วคน
เพียงนาที ถูกปล้น ทั้งหัวหาง
หากไม่ตาย นอนกอง เรียงเป็นทาง
ก็จะร้าง ไร้ญาติ ที่คลาดไป

อ่า...คนที่ อดทน เพื่อรอดอยู่
ก็มิรู้ ที่ใด จะพักได้
อาหารนํ้า ขาดสิ้น แผ่นดินไร้
สิ้นสุขใส ไร้อารมณ์ ตรมใจเป็น

ยังดีได้ ชาวโลก เข้าช่วยเหลือ
ยังพอเจือ ทุกขกรรม ให้ว่างเว้น
ขอ"เฮติ" พ้นกรรม บันดาลเป็น
ให้ได้เห็น ความสงบ สันติธรรม

คิดถึงคำ ศาสดา เป็นภาษิต
สิ่งสถิต ย่อมรอ วันล้มคว่ำ
เป็นหลักคิด เข้าใจ อนิจจัง
แต่ก็ยัง ยากรับไหว เมื่อเห็นจริง

แต่ก็ยัง ยากรับไหว เมื่อเห็นจริง

วันศุกร์ที่ 1 มกราคม พ.ศ. 2553

Happy New Year 2010

พลันตะวัน ลับฟ้า ลาขอบเขา
พระจันทร์เจ้า ค่อยทยาน สานต่อแสง
คล้อยถึงกลาง ฟ้าคราม แห่งดินแดน
ก็แสดง สัญลักษณ์ แห่งวันใหม่

เป็นวันใหม่ ปีใหม่ ที่ชื่นสุข
เสมือนทุกข์ พลันตก หลบเขาไป
พระจันทร์ยิ้ม บอกสิ่ง ระรื่นใจ
เป็นปีใหม่ ทีมีสุข ของทุกคน

คิดสิ่งใด ขอพร ให้ปรากฏ
ให้หมดจด คุณความดี ไม่ขาดสน
รวยเงินทอง ครองรักมั่น กันทุกคน
สุขเปี่ยมล้น รักษาตน สบายใจ

และขอให้ ยึดในหลัก อนัตตา
รู้จักค่า ทุกสิ่ง อย่างโปร่งใส
แผ่เมตตา ช่วยผู้คน สัตว์น้อยใหญ่
ก็จะได้ มีสุขใจ ทุกตัวคน

ท้ายที่สุด ให้ปรากฏ ศุภฤกษ์
ให้ฟ้าเบิก ช่วยไทย ไม่หมองหม่น
ให้ชาตินี้ สามัคคี อย่างเกลียวกลม
เพื่อดำรง ชาตินี้ไว้ ไปยืนยาว

แล้วพระจันทร์ พลันก็ลับ เข้ากลีบเขา
อาทิตย์เจ้า ก็เชิดชู แสงสกาว
พรรณนา เช้าวันใหม่ ให้ชนชาว
ได้สืบก้าว สานความดี มีสุขกัน

สวัสดีปีใหม่ 2010 ครับ

Winn On Youtube

Pedestrain On TV (บังเอิญมาก)