ยินเสียง เพรียงร้อง ก้องฟ้า
สกุณา โผผิน บินไสว
มัจฉา แหวกว่าย รายไป
มัจฉา แหวกว่าย รายไป
หาดทราย สวยงาม ลานตา
ผู้คน ปะปน เดินเที่ยว
เดินคล่อง โฉบเฉี่ยว ธารา
ละเลี่ย เลียนํ้า เย็นตา
ละเลี่ย เลียนํ้า เย็นตา
ระรื่น ชื่นหน้า เย็นใจ
ประมง คงสาน งานต่อ
ประมง คงสาน งานต่อ
ผูกเรือ ขึงถ่อ แน่นไว้
เสร็จสิ้น ภาระ ใดใด
เสร็จสิ้น ภาระ ใดใด
กลับไป ใจหา บ้านตน
ชาวบ้าน ในเมือง ในฝั่ง
กำลัง ทำงาน วกวน
หาเลี้ยง เพียงลูก เมียตน
ดิ้นรน ทนไป ใจเพลีย
พลันแล้ว พายุ ลูกใหญ่
พลันแล้ว พายุ ลูกใหญ่
ฮึกเหิม ห่าใส่ ฝั่งเสีย
พิฆาต พรากผัว ลูกเมีย
พิฆาต พรากผัว ลูกเมีย
พี่น้อง ต้องเสีย จากกัน
กว่าแสน แคลนขาด คลาดชีวิต
กว่าแสน แคลนขาด คลาดชีวิต
ไม่คิด ลมซัด ผลัดผัน
ท้องนํ้า นาวา โรมรัน
ท้องนํ้า นาวา โรมรัน
สูเจ้า ขาดกัน สิ้นใจ
ซัดสาด ปาดฝั่ง อิรวดี
ซัดสาด ปาดฝั่ง อิรวดี
ย่างกุ้ง ธานี ร้าวร้าย
หงสา เมืองเก่า วอดวาย
หงสา เมืองเก่า วอดวาย
คนตาย นองภพ แผ่นดิน
บ้านล้าน หลังคา อาสัญ
บ้านล้าน หลังคา อาสัญ
พายุ โหมหัน หมดสิ้น
สถาปัตย์ ซัดหาย เหลือดิน
สถาปัตย์ ซัดหาย เหลือดิน
ไม้หญ้า พาสิ้น กลิ่นไอ
เสียงเด็ก คิกคัก วักแว่ว
วิ่งว่อง คล่องแคล่ว เล่นไล่
สำเนียง เพียงล้าง ลางไป
สำเนียง เพียงล้าง ลางไป
เหมือนชะ มลาย กับลม
สุดสลด อดอา ลารัก
สุดสลด อดอา ลารัก
ที่ผอง เพื่อนพรรค กลืนกลม
วันนี้ พลีชีพ กับลม
วันนี้ พลีชีพ กับลม
วันนี้ ใจล้น ออกกาย
เหมือนชาติ ถูกสาป เอาไว้
ให้ใจ ต้องหมด สลดสลาย
ให้ลม ดมเลือด เชือดตาย
ให้ลม ดมเลือด เชือดตาย
กลิ่นไอ ศพคลุ้ง ธานี
เพิ่งจบ จากทหาร เข่นพระ
วันนี้ คลื่นซะ ป่นปี้
นํ้าตา หน้านอง หมองศรี
นํ้าตา หน้านอง หมองศรี
วารี พิโรธ โกรธา
อาเพศ พิบัติ ซัดร้าย
อาเพศ พิบัติ ซัดร้าย
เปลี่ยนชาติ ให้ตาย มรณา
สิ้นแล้ว ระหรือ บุญญา
สิ้นแล้ว ระหรือ บุญญา
ที่อุ้ม มณฑา อาณาจักร
จำลา อาลัย ใจสะื่อื้น
จำลา อาลัย ใจสะื่อื้น
เป็นคลื่น แห่งใจ แห่งรัก
ส่งจาก พลโลก มาัพัก
ส่งจาก พลโลก มาัพัก
พำนัก ที่ใจ เมืองมอญ
ขอจง อย่าได้ ท้อแท้
ชีวิต ร่อแร่ ทุกข์ร้อน
เป็นเพียง ธรรมา อาวรณ์
เป็นเพียง ธรรมา อาวรณ์
อนิจจัง ดังกลอน ไทยนี้
ว่าอัน พฤกษภ กาสร
ว่าอัน พฤกษภ กาสร
ที่ต้อง ม้วยมร หมองศรี
งาเขา เหมือนดั่ง ความดี
งาเขา เหมือนดั่ง ความดี
สถิิต ตรงที่ เคยยัง
หมั่นผดุง ปรุงชาติ ศาสนา
ให้ความ เมตตา กรุณัง
ระลึก ไตรลักษณ์ อนิจจัง
ระลึก ไตรลักษณ์ อนิจจัง
สงบ ตามคำ พุทธองค์
สิ้นแสง สุริยัน วันนี้
อาทิตย์ ริบหรี่ ดับลง
สัญญาณ แห่งชีพ ปลดปลง
สัญญาณ แห่งชีพ ปลดปลง
ให้คง อาลัย อาวรณ์
ละแล้ว สุริยัน วันใหม่
อาิทิตย์ สดใส สะท้อน
สัญญาณ ว่าเจ้า เมืองมอญ
สัญญาณ ว่าเจ้า เมืองมอญ
หมดร้อน มีแต่ เย็นใจ
พลันเสียง เพรียงร้อง ก้องฟ้า
สกุณา โผผิน บินไสว
มัจฉา แหวกว่าย รายไป
มัจฉา แหวกว่าย รายไป
หาดทราย สวยงาม ลานตา
11 ความคิดเห็น:
เศร้าดีอะ แต่ก็สะท้อนชีวิตจิงๆๆ ชีวิตแค่โดนทำร้าย แต่ยังไม่โดนทำลาย ยังไงก็ยังมีหวัง อิอิ
มาตามคำเรียกร้องจริงๆ
เขียนได้ดีมากเลย :)
ภัยธรรมชาตินี่น่ากัวจิงๆ...
ยังไงๆ ก้อขอให้คนที่ยังอยู่
มีกำลังใจเดินสู้ต่อไป
มาเป็นกำลังใจให้พี่ชายเขียนต่อไปค่ะ
:)
มาเป็นกำลังใจให้พี่ชายเขียนต่อไปค่ะ
:)
โลกไม่ได้เป็นของเรา เราเป็นแค่ผู้อาศัย วันนี้เจ้าของโลกที่แท้จริง กำลังจะมาทวงเอาคืน
โลกไม่ได้เป็นของเรา เราเป็นแค่ผู้อาศัย วันนี้เจ้าของโลกที่แท้จริง กำลังจะมาทวงเอาคืน
ประโยคนี้เริ่มได้ยินบ่อย คงต้องขอต่อายุสัญญา"เจ้าของที่แท้จริง"ไปก่อนนะ
PS. "A" for this article:)
ดีๆๆๆ วินเป็นนักเขียนที่ดี แกเกิดมาเพื่อเป็นนักเขียนก้อเขียนต่อไป เขียนเพื่อให้รับรู้ถึงมุมนึงในโลกอ่ะนะ
น่าสงสารคนพม่าเนอะ
มา(เม้นส์) แล้วยังดีกว่ามาช้า...มา(เม้นส์)ช้ายังดีกว่า ไม่มา !
ดีอ่ะแก เปลี่ยนมาเขียน update ข่าวบ้านเมือง ทำให้ มันดู update ดี น่าติดตามๆ
น่าเห็นใจคนพม่า จริงๆ แต่ก็รู้สึกว่ มันใกล้บ้านเราเข้าทุกทีๆ ต้องหมั่นทำดีกันไว้ ชีวิตมันไม่แน่นอนเนอะ
..เอาไว้แก ไปสมัครทำงานกับคุณสรยุทธ วิเคราะห์ข่าวเป็นกลอนหล่ะกันนะ เผื่อจะรุ่งกว่า Audit 55...
Umm อันนี้อ่านแล้วเห็นภาพดีว่ะวิน สลดไปเลย
โทดทีที่ไม่ได้เข้ามาเลย พอดีอยู่แต่จ็อบบ้านนอก ขาดการเชื่อมต่อเข้าเน็ต - -"
กลับบ้านก็ขี้เกียจเปิดคอมแระ
Umm อันนี้อ่านแล้วเห็นภาพดีว่ะวิน สลดไปเลย
โทดทีที่ไม่ได้เข้ามาเลย พอดีอยู่แต่จ็อบบ้านนอก ขาดการเชื่อมต่อเข้าเน็ต - -"
กลับบ้านก็ขี้เกียจเปิดคอมแระ
แสดงความคิดเห็น