จุฬาลงกรณ์
สถานที่ที่เราก้าวเดินเข้าหาเมื่อแสวงหาความก้าวหน้าในชีวิต หาคุณค่าเพิ่มให้กับตัวเอง แสวงหาการยอมรับและวิชาอาชีพ
จุฬาลงกรณ์
สถานที่เราเดินจากไป ด้วยความว่างเปล่าที่จะเก็บเกี่ยวสิ่งต่างๆที่ต้องการในอดีต แต่เปี่ยมไปด้วยปณิธานเกียรติภูมิแห่งสถานที่นี้ ที่จะคืนสิ่งที่มีให้กับประชาชน
ยินมานานว่าถิ่นจามจุรีใหญ่
มหาลัยแห่งชีวิตคนนับแสน
ส่งนิสิตกระจัดจายกันทั่วแดน
ทุกแว่นแคว้นมีจุฬาฯบำรุงไทย
นั้นคือเรื่องได้ยินมาในวัยเด็ก
เมื่อยังเล็กก่อนเติบโตขึ้นเป็นใหญ่
พอถึงวันฉันจะเข้ามหาลัย
ก็ตั้งใจสอบสมัครเข้าจุฬาฯ
หวังการเรียนดันตนให้สำเร็จ
เป็นบำเหน็จชีวิตให้สูงค่า
เพื่อวันหนึ่งเป็นหนึ่งในธารา
มีทรัพย์สินสูงค่าอยู่รอบกาย
หวังได้เพื่อนสุดรักจากที่นี้
หวังเป็นที่ยอมรับขยับขยาย
ทุกวันพัฒนาตนจนวันตาย
เป็นเป้าหมายที่หวังไว้จากสี่ปี
---------------------------------------------------------------
จากวันนั้นมาวันนี้ที่ปรากฏ
จนหมดจดขวบค่าจุฬาฯมี
บ้างได้ตามสิ่งที่คาดหวังนี้
บ้างมิอาจจะได้มีอย่างตามใจ
แต่สิ่งหนึ่งที่ได้รู้จากวันจบ
บัณฑิตพบสิ่งสูงจุฬาฯให้
จุฬาฯมอบปนิธานต่อดวงใจ
กับเราไว้ทุกทุกคนโดยทั่วกัน
จุฬาฯบอกให้ท่านรักษาชาติ
บำรุงราษฏร์ศาสนาให้สุขสันต์
ยืนหยัดตนเป็นคนดีชั่วนานวัน
ตัวเธอฉันชาวชมพูต่างเข้าใจ
เกียรติภูมิสูงค่าจุฬาฯบอก
เหมือนก้อนหมอกคู่ภูผาศิลาใหญ่
จะเคียงหยัดยั้งคู่เราตลอดไป
จบแล้วไซร้จงหมั่นทำดั่งปณิธาน
โอ้ว่าใบปริญญาที่สูงค่า
อาจเป็นเพียงกระดาษาประดับบ้าน
หากทอดทิ้งความหวังปณิธาน
ผ่านสถานชื่อจุฬาฯไร้ค่าจำ
โอ้ว่าใบปริญญาที่สูงค่า
อาจเป็นเพียงกระดาษาที่มือกำ
หากไม่พากไม่เพียรไม่หมั่นทำ
เสริมสร้างคุณธรรมประดับไทย
โอ้ว่าใบปริญญาที่สูงค่า
จะสง่าเกินกว่าจะหาไหน
หากดำรงคงปณิธานประจำใจ
กอบแผ่นดินกู้ไทยให้ดำรง
ประเทศชาติแดนไทยในยามนี้
มีไพรีรอบชาติต่างประสงค์
จะทำลายล้างไทยให้ปลดปลง
แล้วไทยจะดำรงได้อย่างไร
ประเทศไทยในแดนในแคว้นชาติ
ก็มาขาดสามัคคีเป็นการใหญ่
ต่างทะเลาะเหวาะแว้งระแวงใจ
แล้วชาติไทยจะดำรงคงได้หรือ
ณ วันนี้ชาวจุฬาฯจะปรากฏ
จะไม่หดหนีหายมลายชื่อ
จะสร้างชาติชูเกียรติไทยให้ระบือ
จะยึดถือปณิธานสานประชา
เราอาจจะได้อะไรมาต่างกัน เพราะจุฬาฯมีอะไรให้เราหลากหลาย แล้วแต่จะแสวงหา
เราอาจจะได้อะไรมาไม่เท่ากัน แล้วแต่เวลาและโอกาสที่เรามี
แต่สิ่งหนึ่งแห่งความเป็นจุฬาฯที่บอกได้ คือเราต่างมีปณิธานที่เท่ากัน
“เกียรติภูมิจุฬาฯ คือเกียรติแห่งการรับใช้ประชาชน”
วันพฤหัสบดีที่ 12 กรกฎาคม พ.ศ. 2550
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
2 ความคิดเห็น:
โห เป็นกลอนมาเลยแฮะ ยาวด้วย พยายามแต่งโคตรๆ ^^
อ่านแล้วได้คิดเหมือนกันแฮะ
"ที่จะคืนสิ่งที่มีให้กับประชาชน"
อืมมม....
แต่งซะยาวเลย ความหมายดีด้วย ถ้าว่างจากงานก้อมาแต่งอีกนะ
แสดงความคิดเห็น